สะอาดเล้าเป็ดไก่ให้สะอาดพร้อมกับใช้ก๋งสะติ๊ก (หนังสะติ๊ก) ยิงไล่ให้มันไปไกลๆเพราะมันเป็นนกที่นำ
ความหายนะมาสู่สัตว์เลี้ยง
ตำนานเล่าว่าอดีตนานเท่าไรก็ไม่ทราบก็ราวๆ เมื่อพระเจ้าขาคู้นั่นแหละลูกจ้างเลี้ยงเป็ดเรียกเป็ดปี๊บๆๆๆ ทุกวันๆ ต่อมาเป็ดบางตัวหายไป ท าให้นายจ้างด่าว่าให้ลูกจ้างตามหาเป็ดจนได้ ลูกจ้างผู้ซื่อสัตย์ร้องเรียกเป็ด ปี๊บ..ปี๊บๆๆๆๆ เพื่อให้เป็ดกลับมา วันแล้ววันเล่าก็ไม่ได้เป็ดคืนจนลูกจ้างผู้ซื่อสัตย์สิ้นชีวิตไปวิญญาณ กลายเป็นผีนกปี๊บ ร้องเรียกหาเป็ดปี๊บๆๆๆๆ....อยู่ร่ าไป นกชนิดนี้มักย้ายถิ่นที่อยู่เสมอ หากย่างเข้าหน้าแล้ง จึงกลับมาอาศัยในท้องถิ่นล้านนา ร้องปี๊บๆๆๆๆจนเป็นที่สังเกตของผู้คนว่าหากนกนี้มาเมื่อใดก็เข้าหน้าร้อน และเกิดโรคห่า ผู้คนจึงเรียกมันว่านกผีโรคห่าจนกระทั่งปัจจุบัน ดีว่าสมัยก่อนไม่มีโรคไข้หวัดนกเผลอๆ นกปี๊บอาจได้ฉายาว่านกผีไข้หวัดนกอีกชื่อหนึ่ง...... เท่าที่สืบค้นพบว่านกปี๊บคนล้านนาคือนกอีวาบตั๊กแตน ในภาษาไทยกลาง ก็ไม่ทราบว่าทางภาคกลางเจอโรคห่าหรือโรคไข้หวัดนกจากนกอีวาบตั๊กแตนหรือ เปล่า แต่ที่แน่ๆก็ได้เรียนรู้ชื่อนกทั้งภาษาล้านนาและภาษาไทยกลางว่า..นกปี๊บก็คือนกอีวาบตั๊กแตน......เน้อ
...จะบอกหื้อ
------------------------------
ที่มา: นิคม พรหมมาเทพย
