คำเมืองที่มักใช้ในชีวิตประจำวัน

คำศัพท์ ในชีวิตประจำวัน

ภาษากลาง

กำเมือง

ใช่ไหม ไม่ใช่ ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ  ขออภัย/ขอโทษ อาหารเช้า อาหารกลางวัน อาหารเย็น หิวข้าว หิวมาก อิ่มมากจนแน่นท้อง เปรี้ยว เปรี้ยวปากอยากดื่ม น้ำลายสอ สนุก สนุกมาก ไม่สนุก ไม่รู้ จริง ๆ ไม่จริง จริงเหรอ จริง ๆ นะ อารมณ์ไม่ค่อยดี โกหก/โกหก พกลม คนปลิ้นปล้อน คนสับปลับ คนขี้ขโมย คนขี้เมา คนดื้อ หลายสิ่ง หลายอย่าง ไม่เข้าใจ...น่าสงสัย น่าประหลาดใจ คิดไม่ออก....เป็นอย่างมาก

ใช่ก่อ บ่ไจ้ ยินดีเจ้า/ครับ ยินดีจ้าดนัก สูมาเต๊อะเจ้า/ครับ ข้าวเจ๊า/ข้าวงาย ข้าวตอน ข้าวแลง อยากกิ๋นข้าว/อยากข้าว อยากกิ๋นข้าวขนาด กั๊ดต๊อง(เสียงยาว) ส้ม ส้มปากอยากเหล้า น้ำลายปุ๊ น้ำลายป้าย ม่วน ม่วนขนาด บ่ม่วน บ่อฮู๊ แต๊ ๆ บ่แต๊ / บ่ไจ้ แต๊ก๊ะ / แต๊กา แต๊ ๆ นา / แต๊ ๆ หนา(ลำปาง) ลมบ่จอย ขื้จุ๊ / ขี้จุ๊ ขี้ล่าย คนหัววอก คนสับปะหลี้ คนขี้ลัก คนขี้เหล้า คนหลึก ซ๊ะป๊ะ ซะเป้ด งึ้ด..เช่น.."จ๊างตั๊วจ้าดใหญ่ล่นเข้าไปในฮูเข็ม"....ก็ตึงว่า งึ้ด (ช้างตัวใหญ่มากวิ่งเข้าไปในรูเข็ม....ได้ไง....สงสัย จริง ๆ )